هوادارانی برای همیشه تاریخ رئال مادرید

وقتی از فوتبال اسپانیا سخن گفته می‌شود، باید از نگاه خاص آنها هم گفت که باعث می‌شود تا برای هواداران رئال مادرید قبرستان خاصی تهیه شود.

به نقل از لارازون اسپانیا، باران ملایمی در حال باریدن است، مه غلیظ قبرستان سانتا خوسه، مجال مشاهده آن را تا انتها نمی‌دهد. مادرید بسیار آرام و بی صدا است؛ اما اینجا هیجان خاصی فضا را پر کرده است.
هرچند مردم شهر آنقدر در مشغولیت‌های روزانه خود غرق شده‌اند که فردا را از یاد برده‌اند؛ اما اهالی این قبرستان، بی‌صبرانه در انتظار طلوع خورشید و روز بعد هستند.
سانتیاگو برنابئو میزبان ستارگان رئال مایورکا است تا آخرین دیدار از هفته 38 یا به عبارت بهتر، هفته پایانی لالیگا را مقابل قوهای سپید مادرید برگزار کنند.
این دیدار برای اهالی فوتبال در اسپانیا بسیار اهمیت دارد چرا که پیروزی مادرید در این میدان دشوار، مساوی با 30 امین قهرمانی آنها در لالیگا است؛ اما رقیب دیرینه آنها، با سرعت و سایه به سایه مادریدی‌ها، می‌تازد.
رئال چاره‌ای غیر از پیروزی ندارد زیرا در صورت شکست یا تساوی، ریکارد و شاگردانش قهرمانی را از آنها خواهند ربود. این خاطرات از فصل گذشته هرگز از یادها نخواهند رفت.
با طلوع خورشید، مه غلیظ سانتا خوسه از بین می‌رود؛ این بار ازدحام و شلوغی پایتخت، آرامش اینجا را بر هم می‌زند. تمامی اهالی مادرید در انتظار دیدار حساس و نفس‌گیر امشب‌ هستند. کاپلو مصاحبه‌ امیدوار کننده‌ای با وب سایت رئال انجام داده و پیروزی را فقط از آن ستارگان برنائبو دانسته است.
به تدریج روز به پایان می‌رسد و قدم‌های سنگین و پر از امید و آرزوی جوانان مادرید، برنابئو را بار دیگر به خود می‌لرزاند. هنوز از لحظه ورود اولین نفر چیزی نگذشته که ورزشگاه مملو از تماشاگران سفیدپوش می‌شود. آنها فقط قهرمانی می‌خواهند و دوست ندارند شاهد یک اتفاق عجیب در شب آخر باشند. آیا مایورکا می‌تواند مقابل این همه عشق و انگیزه، پایداری کند؟
در طرف دیگر شهر، از هیجان شب قبل خبری نیست چرا که خود را در برنابئو حس می‌کند. روی صندلی‌هایی که سال‌های سال اضطراب و هیجان مانع نشستن روی آنها شده است. بی شک اهالی سانتا خوسه حق خاصی در برنائبو برای خود قائلند.
بازی آغاز می‌شود و مادریدی‌ها مجال تفکر را به ماریوکا نمی‌دهند. دو گل زیبای ره‌یس و یک گل دیارا پاسخ سختی به این رقیب پرتلاش می‌دهد و رئال، پیروز این میدان می‌شود. چگونه می‌توان این همه احساس را در قالب جملات توصیف کرد؟ رئال مادرید برای 30 امین بار قهرمان لالیگا شده و شهر فاصله چندانی تا انفجار ندارد.
به دستور پادشاه اسپانیا، جشن بزرگی در مادرید برپا شده است. مردم در میدان اصلی شهر در انتظار ورود بازیکنان هستند؛ هیچ کس حتی کوچکترین کودک مادریدی، خانه را به این جشن بی‌نظیر ترجیح نداده است. پس از ساعت‌ها پایکوبی و خوشحالی از این اتفاق، بزرگ بار دیگر اتوبوس بازیکنان به راه می‌افتد. سیل مردم نیز به دنبال آن حرکت می‌کند؛ اما مقصد آنها کجاست؟
بله، رئالی‌ها هم مانند بسیاری از دوستداران این تیم، قهرمانی در لالیگا را بیش از هر چیز متعلق به انسان‌های نایابی می‌دانند که روزی با صدای فریادهایشان برای حرکت به سوی سنگر حریفان انگیزه می‌یافتند.
آنها امروز در جمع میلیونی هواداران رئال نیستند تا جشن قهرمانی را با شکوه تر برگزار کنند؛ اما سانتا خوسه هنوز آن همه عشق و علاقه را در دل نگاه داشته است.
حتما تا به حال در مورد رسوخ کردن فوتبال مادریدی در هویت، فرهنگ، اقتصاد، سیاست و ... مردم این شهر چیزهای زیادی شنیده‌اید. مردم این شهر فوتبال را نه فقط به چشم یک ورزش، بلکه به عنوان عاملی موثر در کلیه اتفاقات زندگی خود دنبال می‌کنند.
رئال برای اهالی شهر مادرید تنها یک تیم فوتبال نیست. آنها در لحظه لحظه زندگی خود به یاد برنابئو و ساکنین آن هستند. شاید تعجب کنید از اینکه یکی از دعاهای مردم مادرید در روزهای یکشنبه و در کلیساهای این شهر، پیروزی رئال در دیدارهای پیش روست. دقیقا به خاطر همین مسائل است که امروز پس از گذشت سال‌ها، رئال مادرید نه به عنوان پرافتخارترین باشگاه اروپ،ا بلکه در قالب پرطرفدارترین تیم دنیا زبانزد است.
در چند سال اخیر، یکی از اقداماتی که تا حدی مخالفت برخی هواداران رئال و حتی سایر تیم‌ها را برانگیخت، فروش تابوت‌های مخصوص باشگاه رئال به هواداران این تیم بود. این باشگاه مردمی برای مدت‌های زیاد در فرودشگاه‌ مرکزی خود به آنهایی که دوست داشتند با تابوت رئال مادرید به خاک سپرده شوند، تابوت می‌فروخت؛ حتی شماری از بازیکنان از جمله رائول گنساس هم این اقدام را انجام داده‌اند. پس از مدتی فروش تابوت به هواداران، این اقدام از سوی گروهی از مردم مورد اعتراض واقع شد. اعتقاد آنها به این کار نوعی مرده پرستی به شمار می‌آمد که برای باشگاهی مثل رئال خوش یمن نیست. شمار افرادی که از گذشته تا به امروز خواستار سپرده شدن به خاک با تابوت مخصوص رئال مادرید بوده‌اند، آنقدر زیاد بود که مسئولین باشگاه تصمیم گرفتند در یک فضای خاص، این افراد را به خاک بسپارند. تا همه هواداران که امروز در جمع کثیر حاضران در برنابئو نیستند، در یک جا جمع شده باشند.
این قبرستان که فاصله زیادی با شهر مادرید ندارد، سانتا خوسه نام دارد؛ جایی که بازیکنان رئال خوب می‌شناسندش و پس از هر پیروزی، قبرهای هوادراران خود را گل باران می‌کنند. به اعتقاد آنها، وجود این محیط نه تنها برای رئال بدیمن نبوده؛ بلکه قوت قلبی به شمار می‌آید.
اهالی سانتا خوسه، هواداران واقعی رئال مادرید هستند زیرا روزی که از نزدیک و از روی صندلی های برنائبو بازیکنان رئال مادرید را تشویق می‌کردند، به یاد لحظه هایی افتاده‌اند که در نبودنشان چگونه باید این ستارگان را حمایت کنند. امروز حضور آنها انگیزه‌ای مضاعف و فراتر از حد انتظار در جمع مادریدی ها ایجاد کرده است.